نه آن چشم های آذری مراخواست
نه نیاز مندیهای روز نامه ها
واگر نه
در آن نا چاری پا به راه
دستی چمدانم را می گرفت
تا این سرایت تاریک
به زانو در نیاورداتشم را
که آستین بالا رده بود
گلستان شود
می دانم می دانم
هیچ تریبونی
از من نخواهد گفت
من
حرف اضافه ای هستم
در عاشقانه ای بی تقویم
